اشتباه: قرار گرفتن شانه‌ها در زیر سطح آب.
صحیح: فقط شانهٔ همان دستی که در مرحلهٔ حرکت در داخل آب است در اثر چرخش حول محور طولی بدن باید قدری به داخل آب فرورود.

اشتباه: بالا گرفتن سراز آب و فروبردن باسن درداخل آب.
صحیح: قسمت خلفی (پشت) گردن باید روی آب قرار گیرد و باسن در سطح آب باشد.

اشتباه: دست مستقیم در داخل آب حرکت کند و آرنج خم نشود.
صحیح: خم نمودن آرنج در مرحلهٔ کشش و فشار در زیر آب و چرخش ملایم حول محور طولی بدن.

بعضی از شناگران دستشان را از ناحیهٔ مچ خم می‌نمایند و دست را از آب بیرون می‌کشند و بعضی دیگر با چرخش باز و کف دست را متمایل به ران نموده و تقریباً مماس با ران دست را از آب بیرون می‌آورند. به نظر بعضی‌ها برای این که شناگر بتواند دستش را به طرز صحیح از آب بیرون بیاورد اولین قسمت از دست که از آب خارج می‌شود شست دست است ولی بعضی دیگر از شناگران اصولاً با مچ خمیده دست را از آب خارج می‌نمایند. به هر حال دست در طول مدتی که در هوا و خارج از آب قرار دارد به صورت کشیده بوده و سرعتش در حین طی کردن این مسیر باید متناسب با سرعت کشش دست دیگر در زیر آب باشد. بدین ترتیب که همیشه در کرال پشت دو دست باهم حالتی قرینه دارد. پس به علت قرینه بودن، دست خارج از آب نباید مسیرش را خیلی سریع تر از دستی که داخل آب است و عمل کشش را انجام می‌دهد تمام نماید؛ و اگر چنین شود میزان مقاومت نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
محل ورود دست با آب در راستای خط شانه‌است، البته نباید دست بیش از حد از خط شانه خارج گردد. درشنای کرال پشت به ازای هر ۶ ضربه پا هر دو دست هر کدام یک بار دور می زنند.